ลักษณะของโพลีเปปไทด์

ยาโพลีเปปไทด์หมายถึงโพลีเปปไทด์ที่มีผลการรักษาจำเพาะผ่านการสังเคราะห์ทางเคมี การรวมตัวกันของยีน และการสกัดจากสัตว์และพืช ซึ่งส่วนใหญ่แบ่งออกเป็นโพลีเปปไทด์ภายนอก (เช่น เอนเคฟาลินและไทโมซิน) และโพลีเปปไทด์จากภายนอกอื่นๆ (เช่น พิษงูและกรดเซียลิก)น้ำหนักโมเลกุลสัมพัทธ์ของยาโพลีเปปไทด์อยู่ระหว่างยาโปรตีนและยาโมเลกุลขนาดเล็ก ซึ่งมีข้อดีของยาโมเลกุลและยาโปรตีนเมื่อเปรียบเทียบกับยาระดับโมเลกุล ยาโพลีเปปไทด์มีฤทธิ์ทางชีวภาพสูงและมีความจำเพาะสูงเมื่อเปรียบเทียบกับยาโปรตีน ยาโพลีเปปไทด์มีความคงตัวดีกว่า มีภูมิคุ้มกันต่ำ มีความบริสุทธิ์สูง และต้นทุนค่อนข้างต่ำ

ร่างกายสามารถดูดซึมโพลีเปปไทด์ได้โดยตรงและแข็งขันและความเร็วในการดูดซึมนั้นรวดเร็วและการดูดซึมของโพลีเปปไทด์มีความสำคัญเป็นอันดับแรกนอกจากนี้เปปไทด์ไม่เพียงแต่สามารถขนส่งสารอาหารเท่านั้น แต่ยังส่งข้อมูลของเซลล์ไปยังคำสั่งเส้นประสาทอีกด้วยยาโพลีเปปไทด์มีลักษณะของการออกฤทธิ์สูง ความสามารถในการเลือกสรรสูง ความเป็นพิษต่ำ และความสัมพันธ์ของเป้าหมายสูง แต่ในขณะเดียวกัน ยาโพลีเปปไทด์ก็มีข้อเสียคือครึ่งชีวิตสั้น การซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์ไม่ดี และการบริหารแบบทางเดียว

เมื่อพิจารณาถึงข้อบกพร่องของยาโพลีเปปไทด์ นักวิจัยได้ใช้ความพยายามอย่างไม่หยุดยั้งในการเพิ่มประสิทธิภาพเปปไทด์เพื่อปรับปรุงการดูดซึมของยาโพลีเปปไทด์การหมุนเวียนของเปปไทด์เป็นหนึ่งในวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพของเปปไทด์ และการพัฒนาของเปปไทด์แบบไซคลิกได้นำรุ่งอรุณมาสู่ยาโพลีเปปไทด์ไซคลิกเปปไทด์มีประโยชน์ต่อการแพทย์เนื่องจากมีความคงตัวในการเผาผลาญที่ดีเยี่ยม ความสามารถในการคัดเลือกและความสัมพันธ์ ความสามารถในการซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์ และความพร้อมในช่องปากเปปไทด์แบบไซคลิกมีฤทธิ์ทางชีวภาพ เช่น ต้านมะเร็ง ต้านการติดเชื้อ ต้านเชื้อรา และต้านไวรัส และเป็นโมเลกุลของยาที่มีแนวโน้มดีมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ยาเปปไทด์แบบไซคลิกได้รับความสนใจอย่างมาก และบริษัทยาก็ได้ติดตามแนวโน้มของการพัฒนายาที่เป็นนวัตกรรมใหม่ และได้วางแนวทางยาเปปไทด์แบบไซคลิกทีละรายการ

ดร. Chen Shiyu จาก Shanghai Institute of Pharmacology, Chinese Academy of Sciences เปิดตัวยาเปปไทด์ไซคลิกที่ได้รับอนุมัติตั้งแต่ปี 2544 ถึง 2564 ในยาเปปไทด์ไซคลิกที่ได้รับอนุมัติในยา 2 ตัวสุดท้ายในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา มียาไซคลิกเปปไทด์ 18 ชนิดในท้องตลาด โดยจำนวนไซคลิกเปปไทด์ที่ออกฤทธิ์ในการสังเคราะห์ผนังเซลล์และเป้าหมาย β-1,3- กลูคาเนสมีมากที่สุด โดยแต่ละชนิดมี 3 ชนิดยาไซคลิกเปปไทด์ที่ได้รับการอนุมัติครอบคลุมถึงการป้องกันการติดเชื้อ ต่อมไร้ท่อ ระบบย่อยอาหาร เมแทบอลิซึม เนื้องอก/ภูมิคุ้มกัน และระบบประสาทส่วนกลาง โดยยาไซคลิกเปปไทด์ต้านการติดเชื้อและต่อมไร้ท่อคิดเป็น 66.7%ในแง่ของประเภทไซคลิกไลเซชัน มียาเปปไทด์ไซคลิกหลายชนิดที่ถูกไซคลิกโดยพันธะไดซัลไฟด์และไซคลิกไลซ์โดยพันธะเอไมด์ และยา 7 และ 6 ชนิดได้รับการอนุมัติตามลำดับ